จะว่าไป… ผมไม่ได้ถ่ายเลนล์มาโครตัวนี้มาร่วมจะสามปีได้แล้วครับ Sigma 180/F3.5 HSM Macro (ปัจจุบันไม่มีขายและเลิกผลิตแล้ว) เก่าจัด…
ตั้งใจๆว่าจะหาโอกาส…เอาไปถ่ายมาโคร ก็ไม่ได้มีโอกาสเลยครับ วันนี้เอาซะเลยครับ… ขับรถตรงไปสวนหลวง ร.9 เพื่อนำเลนล์ตัวนี้ไปแตกแดดตากลมสักหน่อย… หลังจจากอยู่ในตู้เก็บเลนล์อนิ่งๆอย่างงั้นนานมาก
ผมถ่ายมาโครไม่ได้เรื่อง ถ่ายไม่ค่อยเก่งเลยกับแนวนี้ แต่ก็ชอบครับ หากไม่ชอบก็คงไม่ซื้อเลนล์ตัวนี้มาอ่านะ แต่ถ่ายทีไร… พอหลังๆเล็งสาวๆทุกที…
ภาพเปิดภาพแรกครับ… ไปสวนหลวง ร. 9 ก็ต้องถ่ายจุดนี้ซึ่งเป็นสัญญาลักษณ์กันก่อนอ่าครับ
แล้วก็เปลี่ยนเลนล์จาก EF 24-85/F3.5-4.5 มาเป็น 180/F3.5 Macro เปิดภาพแรกด้วยภาพนี้ครับ
ภาพแรกๆเครื่องยังไม่ค่อยจะร้อนครับ… แต่แดดร้อนเหลือเกิน ก็ต้องตามมาภาพต่อๆไปครับ
ผมตั้งใจจะไปถ่ายมาโครจิงๆนะครับ กล้องก็เสียบ 180 macro อยู่… แต่พอมีสาวๆมาขอให้ช่วยถ่ายกล้องเขาให้หน่อย
ผมก็ขอเขาถ่ายสักภาพสองภาพด้วยกล้องตัวเอง (ทั้งๆที่ใส่เลนล์ที่ไม่เหมาะสมอยู่) เอิกๆ
โอเค… เห็นสาวๆเป็นไม่ได้เลยครับ หันกลับมาหาดอกไม้ริมทาง…ถ่ายมาโครต่อไป
เดินไล่ไปตามทางเดินไปเรื่อยๆครับ มองหาดอกไม้ตาลายไปหมด เพราะว่ามันเยอะมากๆ
เดินไปเรื่อย…ไปโผล่สระบุรีได้ไงก็ไม่รู้นะครับ เงยหน้ามา…เจอทุ่งทานตะวันเฉยเลยครับ
ก็แวะชมทุ่งทานตะวันสักแป๊บ แวะหาน้ำหวานแถวๆนี้ดูด
หลีกไม่พ้นจริงๆ ระหว่างถ่าย…มักจะมีสาวๆมาขอให้ช่วยถ่ายกล้องเค้าให้หน่อย ผมก็ถ่ายให้…แล้วก็ขอถ่ายเค้ากลับไป ตามประเพนี(ของผม)
สงสัยผมจะหน้าตาดี
สมาธิเสียไปพัก…เพราะเห็นรอยยิ้มสาวๆไม่ค่อยได้ครับ ในใจก็คิดๆว่า จะควัก EF 135/F2L มานั่ง…พรอตเทรตน้องเค้าสักพักดีหรือเปล่าน่า…
คิดแล้วตัดใจ…เอ๋ยปากลาน้องขอตัวไปไปถ่ายดอกไม้ริมทางต่อดีก่า
ถ่ายดอกไม้มากๆก็ชักจะมึ่นครับ รุ้สึกว่าไม่ใช่แนวที่ผมถนัดสักเท่าไร… ก็เลยไปนั่งฟังเพลงดีกว่า
หูก็ฟัง…ตาก็ถ่ายไปเรื่อบเปื่อยตามประสา
ไม่ให้เข้าก็ไม่เข้าครับ… แต่ไม่ได้เขียนว่าห้ามถ่ายนี่
เริ่ม…เปลี่ยนแนวไปจากมาโครซะแล้ว ไม่น่าซื้อเลนล์มาโครมาใช้เลยเนี้ย
แล้วก็ไปนั่งริมสระน้ำ… ถอดใจ ถอดเลนล์มาโครออก แทนด้วย EF 135/F2L แล้วก็นั่งทำใจปล่อยไปตามลม…
ก็นะ… นั่งอยู่เฉยๆก็ยังมีสาวๆมาสะกิดให้ถ่ายกล้องเขาให้หน่อย… อ่านะ ก็ตามประเพนี ผมถ่ายให้เสร็จ ผมก็ถ่ายของผมบ้าง
ขนาดไปนั่งพักใจแล้วนะเนี้ย… แต่คราวนี้เสียบ EF135/F2L ไว้ อิอิ
และแล้ว… portrait… ก็สิงร่างต่อยาวเลย
คราวนี้…ใครนั่งอยู่ใกล้ๆส่ายกล้องไปกดถ่ายเลย ระยะไม่ได้ไม่เป็นไร ใกล้จะกลับบ้านแล้ว ฮ่าฮ่า
ปิดด้วยภาพสุดท้าย… ในสไตล์ที่เป็นตัวของตัวเองครับ
