ค่อนข้างเป็นเรื่องส่วนตัวนะครับ แต่คิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์
หรือให้แง่คิดกับใครได้บ้างครับ
วันที่ 5/12/2550 วันพ่อแห่งชาติ เป็นวันหยุดดีๆ สบายอารมณ์อีกวัน แต่ใครจะรุ้ว่าวันนี้มีความสำคัญอย่างไรบ้าง หรือใครที่เป็นพ่อคนแล้วคงเข้าใจถึงความสำคัญของวันนี้เป็นอย่างดี เหมือนกับเราตอนนี้ไง
วันนี้ก็ทำงานกันปกติ เย็นก็ส่งแฟนไปทำผม (ทำผมไรวะแพงจริง 2000) ก็เลยต้องพาน้องน้ำ (ลูกสาว) ไปเดินเล่นห้าง แล้วก็ไม่พลาดแน่นอนที่จะแวะไปคาราโอเกะเจ้าประจำร้องเพลงแหกปากกวนบาทาชาวบ้านกันหน่อย ไม่ได้ไปนานแล้วเหมือนกันมัวแต่ยุ่งๆ รุ้สึกดีขึ้นเยอะ เหมอืนมันเครียดๆ ไปร้องเพลงคลายเครียดได้เยอะ
จากนั้นก็พาน้องน้ำกลับมาหาไอติมกินกันก็เลือกที่จะไปซื้อไอติมที่ KFC จำชื่อไม่ได้ 29 บาท แล้วก็เดินออกมาหาอะไรกินกั้น ไอติมเค้ารสชาดดีทีเดียวครับ สเตอเบอร์รี่ มีขนมปังท๊อปปิ้ง กับอะไรกรอบๆ ขั้นตรงกลาง ด้านล่างเป็นนม ก็แบ่งกันกินคนละคำสองคำตามปกติ
แต่แล้วก็เกิดเรื่องจนได้ เมื่อผมตั้งใจที่จะตักให้น้องน้ำได้กินขนมปังกรอบๆ ที่ขั้นกลางตามที่กล่าวไว้ ปรากฏว่ามันไปติดคอลูกสาวครับ เราตกใจเลย ไม่รุว่าลูกเป็นอะไร อยู่ดีๆ ก็ร้องขึ้นมา สักพักไม่ถึง 2 วิ. มันก็ปิ๊งมาด้วยสัญชาตญาณเลยว่า ไอติมที่เพิ่งป้อนไปเมื่อกี้นี่หว่า ล้วงเลยครับ ล้วงคอเข้าไปไม่กล้าล้วงลึกมากอีก เพราะมือเราค่อนข้างใหญ่ นิ้วใหญ่ ไปเขี่ยๆ ได้นิดหน่อยไม่ดีขึ้น เลยจับลูกนอนบนตักแล้วตบหลังจากเบาๆ เพราะกลัวเจ็บ ก็แรงขึ้นเรื่อยๆ สักพักเริ่มเห็นไอติมบางส่วนออกมา เลยจับยกแล้วตบแรงๆ อีกสองสามครั้ง ก็หลุดออกมา แต่ด้วยที่ยังไม่แน่ใจว่ามันยังมีติดค้างอยุ่อีกหรือเปล่า ก็เลยรีบวิ่งพาไปหาแม่เค้าที่ร้านทำผม อ่อผมลืมบอกแม่เค้าเป็นพยาบาลเด็ก ครั้งก่อนเคยเล่นกิ๊บแล้วติดคอ แม่เค้าเป้นคนงัดออกมา มันเกี่ยวกับอะไรสักอย่าง ลูกเลือดไหลออกมาเลย เคสเรามันเป็นขนมปัง แต่ก็ไว้ใจไม่ได้ เพราะถ้าหากเค้าหายใจไม่ออก เด็กๆ ไม่นานก็จะแย่แล้ว จึงต้องจัดการโดยเร็วที่สุด เมื่อแน่ใจแล้วว่ามันหลุดไปแล้วก็เลยฝากไว้กับแม่เค้าเลย เพราะตอนนั้นเรากลัวเลย ไม่กล้าอุ้มลูกเลย กลัวเค้าเจ็บ กลัวว่าเค้าจะไม่เข้าใจ ว่าทำไมเราต้องล้วงคอ ทำไมเราถึงต้องตบ ต้องตีเค้าแรงๆ เราเองก็เพิ่งเข้าใจก็วันนี้แหละ
ตอนนี้ลูกคงนอนไปแล้วก็เด็ก 1.6 ขวบ ใครจะมาอยู่ถึงเที่ยงคืนตีหนึ่งเนี้ย เราเลยคิดว่าเรื่องนี้เราควรจะมาเขียนให้เพื่อนๆ ได้อ่านกัน ถึงมันจะเป็นจุดเล็กๆ แต่หากมีใครสักคนอ่านแล้วเข้าใจ point ของมันก็จะช่วยให้เข้าใจท่านได้มากขึ้น
น้องน้ำมีนิสัยอีกอย่างคือถ้าเล่นเพลินแล้วจะไม่หลับ แม่เค้าทำไงก็ไม่ยอมหลับ ต้องให้พ่ออุ้ม แล้วก็หลับพอหลับเสร็จก็ต้องไปนอนด้วยกัน โดยเค้าจะนอนทับตัวผมไว้ ไม่ให้หนีไปไหน อืมก็เป็นอีกช่วงเวลาดีๆ เพราะเราคิดว่าช่วงเวลานี้คงอยู่อีกไม่นาน อยากซึบซับมันให้มากที่สุด หลายๆ ครั้งที่นอนด้วยกันเราก็จะแอบคุยกับเค้าในใจ ฮ่ะๆๆ ได้แต่คุยในใจจริงๆ เพราะถ้ามันตื่นแล้วจะไม่ได้คุยกัน เด็กกำลังซนเล่นไม่สนใจอะไรเลย
ท้ายนี้วันพ่อ พ่อคนนี้ก็ขอโทษด้วยที่ไม่ทันได้ดูแลให้ดี และก็ขอทำหน้าที่ให้ดีที่สุด ทั้งลูกและครอบครัวของเราเอง ของแฟน ที่เราต้องรับผิดชอบดูแล ขอให้ลูกเป็นคนดี มีน้ำใจ รู้จักบุญคุณ มีสติที่ดี สามารถควบคุมการตัดสินใจด้วยอารมณ์ได้ ที่อยากจะขอมีอีกมากมายเหลือเกิน คงของ่ายๆ ให้เป็นคนดีก็พอแล้ว ไม่ต้องดีที่สุดให้ได้โล่ห์ ไม่ต้องเก่งมาก เอาแค่พอดีๆ กับชีวิตก็คงจะเพียงพอแล้ว ก่อนจาก เราไม่รู้ว่าจะอยู่ได้อีกนานแค่ไหน ไหนๆ ได้เขียนแล้วขอต่ออีกหน่อยแล้วกัน หากเราต้องมีอันเป็นไปก่อน อยากขอให้เค้าและแฟน พ่อแม่พี่น้อง ครอบครัวไม่ต้องห่วง แต่ถ้าหากเรายังอยู่ ก็ขอบอกว่าลูก แฟน พ่อแม่พี่น้อง ไม่ต้องห่วงเช่นกัน.
ปุ๊ก
05-12-2550 01.07 น.
http://pook.212cafe.com/
