ใจไม่กล้า จะทำธุรกิจส่วนตัวดี หรือไปสมัครงานใหม่ดี
คือตอนนี้ มีปัญหาคิดไม่ตกอยากปรึกษาเพือนๆว่า
ขอเล่าประวัติก่อนนะครับ ผมเรียนจบปริญญาตรี จาก ม.ชื่อดังย่างรามนะครับ เกรดก็ธรรมดา 2.4 นิดๆ แต่เรียนจบช้า เพราะไปซิวมาจากมหาลัยรัฐ แห่งนึงที่ย่านอ่อนนุชนึง
จบมาก็ 26 แล้ว ตอนแรก ก็ทำงานประจำอยู่ 1-2 ที่ได้ 1 ปีเงินเดือนตอนนั้นก็น้อยนิด 12000 บาท
แต่มีปัญหาเล่นบอลแล้วล้ม กระดูกแตกเลยต้องลาออกมารักษาตัวทีบ้าน 6เดือน
ช่วงนั้นเลยเห็นว่าว่างก็เลยทำธุรกิจเองเกียวกับ internet หลายอย่าง
หลายได้ดีเลยนะครับ จากทำประจำตอนแรกได้เงินเดือน 12000-14000
ทำธุรกิจที่ว่า ช่วงแรงดีมา บางเดือน 4-5 หมื่น ทำมาจนเปิดบริษํท ได้ (แต่ยังไม่มีที่ตั้งแน่นอน)ใช้บ้านทำอยู่ ตอนนี้ ปัญหาคือ คู่แข่งเยอะ รายได้ก็ไม่แน่นอน
ทำส่วนตัวมาได้สักระยะ เงินก็ดูไม่น่าน้อย ทำไมไม่เอาเงินตรงนั้นไปลงทุนอะไรที่มั่นคงกว่าล่ะครับ เดาๆ ว่างานด้าน Internet ของคุณ ได้มาก็เก็บหรือใช้ ไม่ได้ต่อยอดอะไร
ถ้าใจไม่กล้าก็อย่าเพิ่ง ศึกษาข้อมูลเยอะๆ แต่ถ้าเดินมาขนาดนี้มัวกลัวอยู่ก็อาจเสียโอกาส สรุปว่าลองวางแผนดีๆ ศึกษาข้อมูลให้มากกว่านี้ แล้วคิดดูว่าอยากทำอะไร แล้วเริ่มให้เงินทำงานแทนคุณได้แล้ว ส่วนงานเดิมปัจจุบันก็ให้เป็นรายได้เสริมไปครับ
ด้วยประสบการณ์น้อยๆ ของผมคงช่วยตอบได้กว้างเป็นมหาสมุทรได้เท่านี้ละครับ 
อายุก็เป็นส่วนนึงแต่ถ้ามีฝีมือ ก็คงมีคนรับแน่นอนครับ
อย่างที่คุณบอก คุณเองก็ยอมรับว่ารายได้มันไม่แน่นอนแถมยังเศรษฐกิจแบบนี้แล้วละก้อ ผมว่าลองหางานแล้วเก็บเงินก่อนดีกว่า พอมีเงินก็ทำเป็นุทน อาจจะทำเป็นงานอดิเรกก่อน ถ้าหากกลับมาแล้วมันดีและไปได้สวย ก็ค่อยว่ากันอีกที
อย่าเอาคนอื่นมาเป็นที่ตั้งครับ ผมก็วนเวียนหาเงินในเน็ตนี่แหละ เห็นคุณบอกว่าบางเดือนเกือบแสน ดูรายได้ของคุณแล้วถือว่าเยอะนะครับ แต่ทำไมจึงคิดว่าตัวเองอยู่ไม่ได้ล่ะครับ
แสนนึงน่ะมันเงินเดือนของคนต่างจังหวัดทั้งปีเลย ดังนั้นถ้าเก็บ อดออม ประหยัด ผมว่าคุณไม่อดตายหรอกครับ แต่อยู่กรุงเทพค่าครองชีพคงสูง แต่คุณอยู่ทำงานที่บ้านนี่ครับ ตัดออกเลยเรื่อง เสื้อผ้า กระเป๋า ชุด ค่าเดินทาง อาหารทำกินที่บ้านได้ไม่จำเป็นไม่ต้องซื้อ อะไรที่งดได้ก็ควรจะงดครับ นึกถึงคนที่เค้าไม่มีเอาไว้ แล้วเราจะรู้สึกว่าเรามีเท่าไรเราก็อยู่ได้ไม่ตายหรอก
ย้ำอีกครั้ง อย่าเอาคนอื่นเป็นที่ตั้ง จะทำอะไรก็ทำครับ เห็นเขาขี่เบนซ์ก็อย่าไปร้อนตัวว่าตัวเองไม่มีแบบเขา จะ้ต้องพยายามอยากมีอยากได้ตามเขา มันไม่ใช่หรอก ผมเห็นพวกทำตัวรวยแต่เปลือกเยอะแยะไป เห็นรวยกันนักแต่ปลายเดือนยืนต่อแถวอยู่ที่หน้าอีอ้อน อีซีบาย
ผมเห็นเขาโชว์กันเต็มไปหลายๆเว็บ รายได้เยอะมาก เราเห็นแต่ตัวเลขรายได้เค้า แต่เค้าเคยบอกรายจ่ายมั๊ยว่าเค้าจ่ายเท่าไหร่ ค่าเสื่อมราคาอุปกรณ์ ค่าดูแลรักษาสุขภาพ (หรือว่าทำงานไม่เคยปวดหัว) ฯลฯ มันก็เหมือนการแสดงละคร เหมือนคนถูกหวย ถูกงวดนี้โชว์ทั้งบ้านทั้งเมือง แต่ผิดสิบงวดไม่เคยบอก ถ้าคิดจะทำธุรกิจ ทำอะไรก็ทำไปเลย ถ้าไม่กล้าได้กล้าเสียก็ไม่เรียกว่าธุรกิจครับ ถ้าตัดสินใจลุยแล้ว เดินหน้าอย่างเดียวอย่าถอย
เออผมพูดอะไรออกไปเนี่ย :unsure: อย่าถือสาผมเลย
ขอเป็นกำลังใจให้นะครับต
การทำธุระกิจทุกประเภท ต่างก็มีความเสี่ยง และมีการแข่งขัน เปรียบเหมือนกับการเล่นกีฬา ผู้เล่นที่ดีจะต้องมีคุณสมบัติพื้นฐานดังนี้
- กล้าเผชิญกับคู่แข่งขัน และรู้จักแข่งขันกับตัวเอง คือพยายามพัฒนาสินค้าหรือบริการของเราให้ดียิ่งๆ ขึ้น
- มีทัศนะคติเชิงบวก กล้าคิด กล้าฝัน ว่าสักวันเราจะเป็นผู้ชนะ
- และต้องรู้จักการ Self Motivate ให้กำลังใจตนเองในยามท้อแท้หรือผิดหวัง เช่นหาหนังสือ เกี่ยวกับการสร้างกำลังใจมาอ่าน
- กล้าลงทุน (นักกีฬาฟันดาบโอลิมปิคของไทยคนหนึ่ง ลงทุนด้วยค่าใช้จ่ายส่วนตัว ไปหาประสบการณ์จากต่างประเทศ)
- กล้าตัดสนิใจ ไม่รังเล สงสัย เรื่องใดที่คิดว่า ทำแล้วดี ไม่เดือนร้อนต่อตนเอง ไม่เดือดร้อนต่อผู้อื่น ก็ตัดสินใจได้เลย ไม่ต้องถามคนอื่น
- มีน้ำใจนักกีฬา คือรู้จักคำว่าแพ้ และ คำว่าชนะ และต้องรู้จักการให้อภัย (โดยเฉพาะการให้อภัยตนเอง ไม่หมกมุ่น ตำหนิตัวเอง เวลาทำอะไรผิดพลาด ก็ให้ถือว่าเป็นบทเรียนของชีวิต)
สุดท้าย ไม่ดูถูกงานที่ทำ ว่ามีรายได้น้อย (อย่านอนตื่นสาย อย่าอายทำกิน อย่าหมิ่นเงินน้อย อย่าคอยวาสนา)
หวังว่าคงจะได้ข้อคิดอะไรดีๆ บ้างไม่มากก็น้อยนะครับ สู้ๆๆๆๆๆๆ ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นรนกันต่อไป
คือบางที่ก็รู้สึกเหมือนว่าตัวเองขาดประสบการณ์ เพราะทำงานมาปีเดียว
ช่วงแรกๆ เงินมันดีมาก จนไม่ได้คิดเลยครับ แต่ตอนนี้ รายได้มันลดลงเยอะเหมือนกัน
ลูกค้า hosting จากเดิมเข้ามาเดือนละสิบกว่าเว็บ ตอนนี้เหลือเดือนละ 2-3 เว็บเอง
บางเดือนอาจไม่ถึงด้วยซ้ำ ลุกค้ารายเก่าก็ต่ออายุบ้างไม่ต่อบ้าง มันกลัวๆนะครับ
ว่ามันจะหมดไปหรือเปล่า ตอนนี้ก็เริ่มเอา รับของอย่างอื่นมาขายบ้าง เช่นพวก คอม โน๊ตบุ๊ค
เดือนหน้าว่าจะเปิดร้านซ่อมคอมนะครับถ้าจะลุยนะครับ และรับทำเว็บไซต์บ้าง
แต่คู่แข่งก็เยอะพอสมควร คือมองอะไรก็เห็นคู่แข่งเยอะหมดเลยครับ แบบดูแล้วไม่รุ่งซักอย่าง
อยากหาอะไรที่เราเป็นเจ้าแรก ก็คิดเท่าไรก็คิดไม่ออก แต่ทุกวันก็ต้องมาเครียดหาลุกค้า
เลยมองไปที่คนทำงานประจำ เวลาเลิกงานทุกคนก็สบายใจใช่ไหมครับ แบบไม่มีงานแล้ว
เราสิ ต้องคิดตลอดว่าจะหาลูกค้าไงเดือนนี้กำไรเท่าไร เดือนหน้าจะเป็นอย่างไร จะวางแผนอะไรบ้าง
สรุปเหมือนทำงาน 24 ชั่วโมงเลยครับ (ยกเว้นเวลาหลับนะครับ)
และเคยได้ยินว่าถ้าอายุมากกว่า 30 ปีแล้วจะหางานลำบาก หรือไม่ได้เลย เลยคิดว่าตอนนี้ก็น่าจะยังพอหาได้
แต่ถ้าทำไป อีก 4-5 ปีแล้วไม่ดี จะมางานตอนนั้นน่าจะลำบากหรือเปล่า แล้วบริษัทต่างๆ ถ้าเราบอกเค้าว่า เราเป็นเจ้าของมาก่อน
ถือว่าเป็นประสบการณ์ทำงานได้หรือเปล่าครับ
http://www.000000000.com คงช่วยท่านได้
ผมใช้แนวคิดนี้ตลอดทำให้ธุรกิจของผมขึ้นอยู่กับลูกค้าเพี่ยงส่วนนิดเดียวเอง
— กรุณาอย่าโฆษณา MLM แถวนี้ค่ะ —
ลองกระจาย ความเสี่ยงดูครับ
ไปยึดติดกับ สิ่ง ๆ เดียว ไม่มียั่งยืน
[quote author=siamwebhost link=topic=12986.msg126708#msg126708 date=1218892107]
ขอเป็นกำลังใจให้นะครับต
การทำธุระกิจทุกประเภท ต่างก็มีความเสี่ยง และมีการแข่งขัน เปรียบเหมือนกับการเล่นกีฬา ผู้เล่นที่ดีจะต้องมีคุณสมบัติพื้นฐานดังนี้
- กล้าเผชิญกับคู่แข่งขัน และรู้จักแข่งขันกับตัวเอง คือพยายามพัฒนาสินค้าหรือบริการของเราให้ดียิ่งๆ ขึ้น
- มีทัศนะคติเชิงบวก กล้าคิด กล้าฝัน ว่าสักวันเราจะเป็นผู้ชนะ
- และต้องรู้จักการ Self Motivate ให้กำลังใจตนเองในยามท้อแท้หรือผิดหวัง เช่นหาหนังสือ เกี่ยวกับการสร้างกำลังใจมาอ่าน
- กล้าลงทุน (นักกีฬาฟันดาบโอลิมปิคของไทยคนหนึ่ง ลงทุนด้วยค่าใช้จ่ายส่วนตัว ไปหาประสบการณ์จากต่างประเทศ)
- กล้าตัดสนิใจ ไม่รังเล สงสัย เรื่องใดที่คิดว่า ทำแล้วดี ไม่เดือนร้อนต่อตนเอง ไม่เดือดร้อนต่อผู้อื่น ก็ตัดสินใจได้เลย ไม่ต้องถามคนอื่น
- มีน้ำใจนักกีฬา คือรู้จักคำว่าแพ้ และ คำว่าชนะ และต้องรู้จักการให้อภัย (โดยเฉพาะการให้อภัยตนเอง ไม่หมกมุ่น ตำหนิตัวเอง เวลาทำอะไรผิดพลาด ก็ให้ถือว่าเป็นบทเรียนของชีวิต)
สุดท้าย ไม่ดูถูกงานที่ทำ ว่ามีรายได้น้อย (อย่านอนตื่นสาย อย่าอายทำกิน อย่าหมิ่นเงินน้อย อย่าคอยวาสนา)
หวังว่าคงจะได้ข้อคิดอะไรดีๆ บ้างไม่มากก็น้อยนะครับ สู้ๆๆๆๆๆๆ ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นรนกันต่อไป
ทำงานในสิ่งที่ตนเองถนัดและมีความชำนาญ จะงานประจำ หรือธุรกิจส่วนตัวก็เหมือนกันหมดครับ
http://www.000000000.com คงช่วยท่านได้
ผมใช้แนวคิดนี้ตลอดทำให้ธุรกิจของผมขึ้นอยู่กับลูกค้าเพี่ยงส่วนนิดเดียวเอง
— กรุณาอย่าโฆษณา MLM แถวนี้ค่ะ —
เท่าที่เข้าไปอ่านกระทู้ในบอร์ดเขาก็ได้ความรู้ดีนะครับ
เหมือนพี่เอกครับ ผมชอบ self motivate ตัวเองบ่อยๆ
ลองลงทุนอะไรไว้หลายๆด้านครับ หว่านเมล็ดไว้รอบๆตัว
ผมยังตั้งอายุเกษียณไว้ตอน 45 เลยครับ ตั้งใจจะเอาเงินมาเที่ยวอย่างเดียวแล้ว
พยายาม thinking out of the box บ่อยๆครับ ทุกวันนี้ลู่ทางหาเงินเข้าตัวมีเยอะแยะมากมายครับ
อย่าไปยึดติดว่าเราทำอะไรได้ในตอนนี้ แต่ให้คิดว่าในตอนนี้เราทำได้ทุกอย่าง
ได้ idea ดีๆ ขึ้นเยอะเลย
ขอบคุณครับ
ผมดูพี่ ๆ เป็นตัวอย่างด้วยครับ
พี่หลาย ๆ มีคำแนะนำดี ๆ เีพียบเลยครับ หลาย ๆ ท่าน ก็กำลังจะเกษียณแล้ว อิอิ
ได้ข้อคิดเยอะเลย
ผมไม่เคยคิดว่ามีคู่แข่ง เพราะผมไม่แข่งกับใครครับ ทำของเราเองให้ดีทีุ่สุด ลูกค้ามีเยอะมากๆๆครับ ถ้าดีจริง มีคนเลือกเราอยู่แล้วครับ
ลุยเลยครับ ไหน ๆ ก็ออกมาจากระบบได้แล้ว กลับเข้าไปก็ไปเจอวงจรชีวิตเดิม ๆ อีก
แต่ไม่รู้ว่าคนอื่นจะเป็นเหมือนผมรึเปล่านะ…
ลุยไปเลยครับ อย่าเป็นอย่างผมละกัน กะลังเบื่อวงจรชีวิตเดิม ๆ อยู่ ใครมีอะไรให้ผมทำมั่งเนี๊ยะ :wavey:
การที่เราจะใช้ใจลุยไปเลย…มันก็ลำบากเหมือนกันครับ หากเราทำในธุรกิจที่เราไม่ถนัดและไม่ชำนาญ โดยส่วนตัวผมคิดว่าธุรกิจมีมากมายมากๆไม่ว่าจะจับอะไรก็ทำธุรกิจได้หมดครับ
แต่สิ่งสำคัญ…เราต้องรู้จักตัวเองก่อนครับ รู้จักว่าตัวเองชำนาญอะไร หรือชอบอะไร และสิ่งต่อมาคือเสาเข็มครับ ทำอะไรก็แล้วแต่…เราต้องลงเสาเข็ม เสาเข็มในที่นี้คืออะไร… คือฐานความรู้ในเรื่องของธุรกิจที่เราจะดำเนินกิจการครับ
ทำธุรกิจส่วนตัว หรือเป็นลูกจ้างประจำ…ไม่ต่างกันครับ ทุ่มเทไปเท่าๆกัน ผลตอบแทนก็ออกมาคล้ายๆกัน คือ… โบนัส ตำแหน่ง และเงินเดือนที่ปรับเพิ่มขึ้น แต่สำหรับงานธุรกิจส่วนตัว… จะไม่เห็นออกมาเป็นตัวเลข จนกว่าเราจะทำอย่างเป็นระบบ
ทำอะไรก็ทุ่มเทเกินร้อย… ลุยในสิ่งที่ต้องลุย ถอยในสิ่งที่จำเป็นต้องถอย แต่อย่างหนึ่งที่เราทำไม่ได้คือ… “ห้ามถอดใจ”
ผมก็เหมือนคุณเลย จบจากมหาลับชื่อดังแถวรามคำแหง … เรียน 6 ปี แต่ผมเริ่มอาชีพด้วยกิจการของตัวเองเลย…เพราะผมไม่คิดว่าผมจะทำงานโรงงานบริษัทได้…สมัครงานไม่เป็น ตอนนี้ให้ไปสมัครงานคงลำบากใจน่าดู :blink: