ขออนุญาติขุดกระนี้ขึ้นมานิดนึงนะครับ เพราะอยากเล่าความเป้นไปนิดนึง
เมื่อวานผมพาที่บ้านพี่น้องแฟนและลูกกลับบ้านไปเยี่ยมลุงผม (ปู่ลูก)
ที่โรงพยายามใหญ่ประจำจังหวัด (โคราช) ด้วยอาการเส้นเลือดในสมองแตก
คุณหมอทางโรงพยายามแจ้งว่าจะต้องรอเครื่อง scan สมองอีก 2 วัน
อาการเส้นเลือดแตกแต่รอ scan อีกสองวัน = =’’
แต่ด้วยความที่ว่าพาลูกไปโรงพยาบาลใหญ่ขนาดนี้จึงไม่กล้ที่จะพาขึ้นไปเยี่ยมปู่เค้า
ก็เลยให้แฟนกับลุกรออยู่ข้างล่าง คุณหมอแจ้งว่าอีก สองสามวันรอฟังผล
พวกเราก็สบายใจไปได้เปราะนึง กลับบ้านที่ต่างอำเภอ
วันนี้จึงเดินทางกลับกรุงเทพด้วยความที่ว่าอีกหลายวันกว่าจะได้ตรวจอีก
บวกกับผมมีงานด่วนลูกค้านัดไว้บ่ายสองผมมาถึงเกือบ 4 โมงเย็น
ระหว่างทางก้ติดต่อกับอาที่เฝ้าอยู่ตลอด อาผมแจ้งว่าประมาณบ่าย 2
คุณหมอกำลังปั้มหัวใจช่วชยชีวิตอยู่… และพอมถึงรังสิตไปรับเครื่อง server
ที่ฝากไว้บ้านคุณทอง (รังสิตคลอง 2) พอออกมาจากบ้านคุณทองได้สักหน่อยเดียวเอง
อาที่เฝ้าก็โทรมาแจ้งว่าคงยื้อไว้อีกอีกไม่เกิน 1 ชั่วโมง ให้กลับไปด่วนเลย
แต่พอมาถึงที่บ้านผม zeer รังสิต ปู่ก้โทรมาบอกว่าลุงเสียแล้ว พวกเราที่นั่งรถกลับมา
ก็เงียบกันไปสักพัก จากนั้นก็ส่งพ่อกับพี่สาวลวงหน้าไปก่อน ส่วนตัวผมเองคง
ตามกลับบ้านวันพรุ่งนี้…
ที่เสียใจคือไม่ได้พาหลานไป และไม่ได้อยู่คอยดูแลลุงผม และตั้งใจไว้ว่า
ถ้ามีเหตุการณืแบบนี้อีกผมคงไม่ส่งญาติๆ ผมไปโรงพยาบาลแห่งนี้แล้ว
ก็คงได้แต่โพสรุปหลานไว้ที่นี้ (ลูกสาวหัวเม่งตอนขึ้นบ้านใหม่ โดนจับโกน ซะงั้น)
เด็กเล่นกล้อง
หลับสบาย
ยิ้มหวาน
แอบถ่าย (บ้านตัวอย่าง)
ไม่ได้เกี่ยวเลย
ถ่ายเล่น
ช่วงนี้คงหายไปสักระยะนะครับ เดี๋ยวไปทำหัวเม่งแข่งกับลูกก่อนแล้วกันครับ
ปุ๊ก
