ตื่นเช้ามา…ลงมาที่โต๊ะทำงาน อ๊ะ…เจอแต่หน้าจอคอมฯ . . . เอ…ไงๆนะชีวิตเรา ช่างน่าเบื่อเสียกะไร
ว่าแล้วกดโทรศัพท์ชวนน้องๆออกไปเดินเล่นดีกว่า
พึ่งได้พบความจริงบางอย่างนะ…หากเรายังไม่อยากจะรีบแก่… ก็ให้คบกับเด็กๆเนี้ยแหละ (ต้องรีบเก็บความแก่ไว้ที่บ้าน) นอกบ้าน…ไงๆก็ต้องจ๊าบบๆๆไว้ก่อน… ไม่งั้นไม่อินเทรน เอิกๆ
เฮ้อ… ว่าไป จะไปไหนก็เจอแต่เรื่องปวดหัวอีกนั้นแหละ เอ…จะไปหลบซอกไหนดีนะเนี้ย
" โลกนี้คือละคร "
คงเคยได้ฟังเพลงโลกนี้คือละคร… ของนันทิดา แก้วบัวสาย กันไปบ้างนะครับ … ผมก็ฟัง…และฟังลงเข้าไปถึงเนื้อหา วาดภาพออกมาว่า… โลกนี้คือละครอย่างไร
มึทุกข์…มีสุข…มีสมหวัง…มีผิดหวัง…
นั้นคือชีวิต.
หากเรามีอะไรไว้เก็บภาพเก็บความฝันได้…คงจะดีไม่น้อยเลยใช่ไหม
เอิกๆ ภาพนี้ผม build filling… ต่อจากภาพบนไม่ได้อ่านะ ฮ่าฮ่า
บางที…ก็ต่อจิกซอไม่ได้เหมือนกัน (ทำได้แต่หัวเราะกว้างๆ) lol lol lol
แต่ถึงอย่างไรก็ตาม… เรา เรา ก็คงยังต้องยืนหลับตาฝัน… ถึงแม้ว่า
จบ…Blog’s วันนี้ของฉันแล้วครับ พรุ่งว่ากันใหม่ :wub:
